Wykrywacz kłamstw, znany również jako poligraf, mierzy i rejestruje kilka fizjologicznych wskaźników, takich jak ciśnienie krwi, tętno, potliwość i ruchy ciała, podczas gdy osoba jest pytana i odpowiada na serię pytań. Teoria zakłada, że kłamstwo wiąże się ze zmianami w tych wskaźnikach.

Dokładność wykrywacza kłamstw jest przedmiotem debaty. Badania pokazują różne wyniki, ale ogólnie uważa się, że nie są one w 100% dokładne i mogą być podatne na błędy.

Istnieją techniki, które mogą potencjalnie wpłynąć na wyniki testu poligraficznego, ale ich skuteczność jest różna i kontrowersyjna. Profesjonalni badacze poligrafu są przeszkoleni, aby rozpoznawać i minimalizować wpływ takich technik.

Dopuszczalność wyników testu poligraficznego w sądzie różni się w zależności od kraju i jurysdykcji. W niektórych miejscach są one dopuszczalne, w innych zaś nie.

Ograniczenia wykrywacza kłamstw obejmują możliwość błędnej interpretacji wyników, wpływ stresu lub lęku na wyniki, jak również potencjalną nieskuteczność w przypadku niektórych osób, w tym tych, którzy świadomie manipulują swoimi reakcjami.

Użycie wykrywacza kłamstw w procesie rekrutacji zależy od kraju i polityki firmy. W niektórych branżach, takich jak organy ścigania, jego użycie jest bardziej powszechne.

Najlepszą praktyką jest bycie szczerym, spokojnym i zrelaksowanym. Zaleca się unikanie jakichkolwiek technik próbujących manipulować wynikami testu.

Tak, istnieją inne metody, takie jak analiza mikroekspresji twarzy, badania głosu, a także rozwijające się technologie, takie jak analiza mózgu, jednak każda z nich ma swoje ograniczenia i stopień dokładności.